- Ավետիք Իսահակյանի բանաստեղծություններից ընտրել երկուսը, բլոգում վերլուծել և ձայնագրել:
- Բանաստեղծություններից մեկը-երկուսը իմանալ անգիր:
Սի՛րտըս երկինք է
— Սի՛րտըս երկինք է…
Ամեն արարած
Աստղ ունի այնտեղ —
Գահ ունի այնտեղ:
— Սի՛րտըս երկինք է…
Բո՛ւյր կուտա ծաղկին,
Սեր կուտա կույսին,
Կյանք կուտա անկյանք,
Չոր անապատին —
Ամայի սրտին…
— Սիրտըս երկինք է…
Վերլուծում
Առաջին քառատողող իմ կարծիքով Իսահակյանը ուզում է ասել, որ ամեն կենդանի արարած կարևոր է: Երկրորդ մասը իմ կարծիքով նշանակում է, որ ինչ-որ ուժ կամ հենց Իսահակյանի սիրտը օգնում է մարդկանց, կենդանիներին, բույսերին և իրենց լավություն է անում:
Գիշերն եկավ
Գիշերն եկավ, զով-հովն ընկավ,
Աստղունք լուսնին ձայն տվին.
Լուսնյակն ելավ, մով-ծովն ընկավ,
Հավքերն ինձի ձայն տվին:
Ես վեր ելա ոգի առած`
Զարկի սրտիս լարերին.
Սիրտս խնդաց, կուրծքս թնդաց-
Եվ լարերը խզվեցին…
-Միայն սիրո լարը մնաց
Սրտիս անհուն խորքերում.
Ու վառ սիրո երգը շողաց
Կյանքիս ամեն ծալքերում…
Վերլուծում
Առաջին քառատողում շատ գեղեցիկ նկարագրվում է գիշերը: Երկրորդ և երրորդ քառատողերը իմ կարծիքով նշանակում են, որ այդ պահին ամեն ինչ կորավ կամ կարևոր չէր, քան սերը, որը շարունակում էր գոյատևել և սիրել:
Նանե Խաչատրյան 