<<Մուտք>> ճամբարի ընթացքում մենք Ընկեր Հռիփսիմեի հետ ընթերցեցինք մի քանի առակներ։ Ինձ շատ դուր եկավ << Ծովի գորտերի մասին >> առակը։ Այնտեղ պատմում են գորտերի մասին, որոնք ուզեցան ուրիշների պես ցամաքի վրա ապրեն, բայց նրանց ծերերից մեկը ասաց, որ իր պապը պատվիրել է ոչ մի գորտի ցամաք դուրս չգալ, որպիսզի ոչ ոք չտեսնի իրենց երգչոտությունը։ Ոչ մի գորտ չլսեց ծերունուն։ Նրանք գնացին ցամաք, բայց միանգամից թռան ջուրը, որովհետև լսեցին ինչ որ մեկի ձայնը։ Առակը իմաստ ունի, որ նախ՝ պետք է սեփական կարողությունը ճանաչել, հետո՝ տեղն ու գործը փոխել։

Это ваша самая первая запись. Чтобы отредактировать или удалить её, нажмите кнопку «Изменить» или создайте новую запись. Если вы хотите написать что-нибудь ещё, расскажите читателям, почему завели блог и что планируете в нём публиковать. По всем вопросам вы можете обратиться к участникам форумов поддержки.