Найдите армянскую притчу, которая вам нравится и переведите его на русский язык

ԴՐԱԽՏԸ ԵՎ ԳԵՂՋՈՒԿ ՄԱՐԴԸ
Մի գեղջուկ մարդ աղը շալակին բարձրանում էր դժվար սարով, և տոթ ժամանակ էր: Եվ շատ հոգնեց մարդը և, բեռը վայր դնելով, սկսեց բամբասել Ադամին ու Եվային, թե ինչո՞ւ նրանք անհամբերությամբ դուրս եկան դրախտից։ Եվ իսկույն երևաց հրեշտակը և նրան ասաց.

– Եթե քեզ դրախտ տանեմ, դա կհամբերե՞ս։

Եվ գեղջուկն ասաց.

– Ե՞րբ կլինի այդ։

Եվ հանկարծ քուն իջավ նրա վրա և տեսավ, որ դրախտն է ընկել և շատ ուրախացավ։ Եվ ապա տեսավ, որ դրախտի մեջ մարդիկ կտրատում էին դեռաբույս ծառերը և չհամբերելով ասաց.

– Այդ ի՞նչ մարդիկ եք, որ չոր ծառերը թողած, կտրատում եք կանաչ ծառերը։

Եվ աչքերը բաց արեց, տեսավ, որ դարձյալ նստել է աղի բեռան մոտ և սկսեց դառն արտասվել։ Եվ գեղջուկ մարդը նորից տեսավ հրեշտակին և ասաց.

– Այլևս չե՛մ խոսի։

Եվ նա նորից դրախտ ընկավ և տեսավ, որ մարդիկ կտրած ճյուղերը և փայտը շալակ են կապել և չեն կարողանում շալակել, բայց դեռ դարսում են ճյուղ և փայտ։ Եվ չհամբերեց և ասաց.

– Ո՜վ անխելքներ, թեթևացրեք ձեր բեռը, որ կարողանաք շալակել:

Եվ գեղջուկ մարդը նորից զարթնեց դժվար սարի վրա և սկսեց արտասվել, և հրեշտակը երրորդ անգամ նրան դրախտ տարավ։ Եվ նա տեսավ մի մեծ քար, որից կապել էին տասներկու լուծ եզ, և ամեն մեկը յուր կողմն էր քաշում, և քարը չէր շարժվում։ Եվ մարդը դարձյալ չհամբերեց և կանչեց.

– Ո՜վ հիմարներ, մի կողմի վրա քաշեք և միասին քաշեք, որ քարը տեղից շարժեք…

Եվ գեղջուկ մարդն ասաց, «Լավ է, ես իմ աղը շալակեմ»։ Եվ բարձրացավ դժվար սարով։

РАЙ И СЕЛЯНИН

Один селянин таща соль поднимался по сложной горе и душное время было. И очень устал селянин и поставив груз на землю начал сплетничать Адаму и Еве, что почему они с нетерпением вышли из рая. И сразу же виднеется ангел и сказал ему.

-Если отведу тебя в рай потерпишь?

И селянин сказал.

-Когда это будет?

И вдруг сон пустился на него и он увидел, что рай пришел и он очень обрадовался. Затем увидел, что в раю люди разрезали неокрепшие деревья и с нетерпением сказал.

-Что вы за люди, что оставив засохшие деревья, режьте зеленые деревья.

И открыл глаза, увидел, что сидит у груза и начал горько плакать. И селянин снова увидел ангела и сказал.

-Больше не буду разговаривать!

И он снова попал в рай и увидел, что люди разреженные ветки и дерево завязали и не могут взвалить на спину, но еще раскладывают ветки и дерево. И с нетерпением сказал.

-Вы, безмозглые, облегчите свой груз, чтобы смогли взвалить на спину.

И селянин снова очнулся на сложной горе и начал плакать и ангел в третий раз его отправил в рай. И он увидел большой камень, от которых были связаны двенадцать запряженных волов и каждый тянул в разные стороны и камень не двигался. И человек снова не вытерпел и сказал.

-Вы, дураки, в одну сторону тяните вместе, чтобы камень сдвинулся с места…

И селянин сказал, “Ладно, я свою соль буду таскать”. И поднялся по сложной горе.