- Ծանոթություն «Տերմինանոց» նախագծին:
- Ձայնարկություն. քննարկում
- Ձևաբանորեն վերլուծում ենք տեքստը:
- Տերմինը(գոյական) բառ(գոյական) կամ(շաղկապ) բառակապակցություն(գոյական), որ(դերանուն) արտահայտում է(բայ) գիտության(գոյական), տեխնիկայի(գոյական), մշակույթի(գոյական), հասարակական(ածական) կյանքի(գոյական) որևէ(դերանուն) բնագավառի(գոյական) մեկ(թվական) հասկացություն(գոյական)։ Տերմինը(գոյական) մենիմաստ է(ածական) (ոչ բազմիմաստ) և(շաղկապ) տվյալ(ածական) հասկացությունն(գոյական) արտահայտշաղկում է ճշգրտորեն(մակբայ), որոշակի(ածական) կերպով(գոյական), առանց(կապ) ոճազգացմունքային(ածական) տարրի(գոյական) (թթվածին(գոյական), ողնուղեղ(գոյական), ձևույթ(գոյական))։ Որևէ(դերանուն) լեզվի(գոյական) տերմինները(գոյական) նրա(դերանուն) բառապաշարի մի մասն են: Միաժամանակ՝ տերմինային ամեն մի համակարգ կապված է զարգացող գիտության, մշակույթի և հասարակական կյանքի տվյալ բնագավառի հասկացությունների համակարգի հետ․ օրինակ, «թոքաբորբ» բժշկական տերմինը մտնում է հայոց լեզվի բառապաշարի կազմի մեջ և միաժամանակ բժշկության մեջ հիվանդություններից մեկի անվանումն է։ Տերմինների և սովորական բառերի միջև անջրպետ չկա․ սովորական բառը կարող է իմաստով եզրավորվել, դառնալ տերմին և՝ ընդհակառակը։ Այսպես, ջուր սովորական բառը քիմիայում տերմին է և նշանակում է H2O։ Որևէ բնագավառի տերմինն իր հերթին կարող է գործածվել իբրև սովորական բառ, օրինակ, ուղեղ, մոլեկուլ։ Տարբեր լեզուներում գիտատեխնիկական առաջադիմությանը համընթաց ստեղծվում են նոր տերմիններ․ այդ երևույթը կոչվում է տերմինաշինություն (եզրաշինություն)։
- Հինգյու Շիի հետ հանդիպման հարցերի, ուղղությունների հստակեցում
- Սովորողների՝ երրորդ ուսումնական շրջանի հաշվետվությունների կազմում, խմբագրում:
Նանե Խաչատրյան 