Հանթինգթոնի հիվանդությունը (HD) ժառանգական խանգարում է, որը հանգեցնում է ուղեղի մասերի նյարդային բջիջների (նեյրոնների) աստիճանական քայքայման և մահացման: Հիվանդությունը ազդում է ուղեղի այն հատվածների վրա, որոնք օգնում են վերահսկել կամավոր (կանխամտածված) շարժումը, ինչպես նաև այլ հատվածներ։ Այս հիվանդությամբ ապրող մարդկանց մոտ զարգանում են պարային անկառավարելի շարժումներ (խորեա) և մարմնի աննորմալ կեցվածք, ինչպես նաև վարքի, հույզերի, մտածողության և անհատականության հետ կապված խնդիրներ:
Օրինակ՝ անձի մատների, ոտքերի, դեմքի կամ իրանի անվերահսկելի շարժումները: Այս շարժումները խորեայի նշաններ են։ Նրանք կարող են ավելի ինտենսիվ դառնալ, երբ մարդը նյարդայնացած է կամ շեղված:
Դրա ախտանիշները սովորաբար ի հայտ են գալիս միջին տարիքի մարդկանց մոտ։ Նրանք կարող են հայտնվել նաև երեխաների մոտ, սակայն դա հազվադեպ է լինում։ Հիվանդությունը ժամանակի ընթացքում վատանում է:
Ֆիզիկական փոփոխությունները կարող են ներառել խճճված խոսք և կուլ տալու, ուտելու, խոսելու և հատկապես քայլելու հետ կապված խնդիրներ: Հանթինգթոնի հիվանդություն ունեցող մարդիկ կարող են նիհարել կերակրման, կուլ տալու, խեղդվելու հետ խնդիրների և կրծքավանդակի վարակների պատճառով: Այլ ախտանիշները կարող են ներառել անքնություն, էներգիայի կորուստ, հոգնածություն և նոպաներ: Ի վերջո, մարդը պետք է մնա անկողնում կամ անվասայլակով:
Նանե Խաչատրյան 