Լինում է, չի լինում՝ մի մարդ է լինում։ Նա շատ ամաչկոտ է լինում և ոչմեկի հետ ընկերություն չեր կարողանում անել։ Նրա անունը՝ Մազար է։ Նա ուներ մի հարևան, որի անունը՛ Վարդան է։ Մի օր վարդանը նոր սեղան էր բերելուց լինում, Մազարը դա տեսնելով որոշեց օգնել Վարդանին։ Նա օգնեց Վարդանին և մտածեց, որ նա հերոսություն է արել և շատ ուժեղ է։ Նա գնաց տպարան և իր շապիկի վրա պատվիրեց, որ գրեն՝

Բարի հերոս, ուժեղ Մազար,

Բոլորին հայտնի հերոս Մազար։

Նա մտածեց, որ իր փոքր գյուղում շատ հայտնի չի դառնա և որոշեց գնալ քաղաք։ Նա նստեց իր հին ավտոմեքենան և քշեց դեպի մոտակա մեծ քաղաքը։ Նա ճանապարհին այնքան բարձր է ազդանշանը միացնում, որ մի լավ ավտո գողացած ավազակներ իմանում են, որ դա ոստիկանություն է և փախան ավտոից։ Մազարը դա տեսնելով մտածում է, որ լավ կլիներ իր ավտոմեքենան փոխել նորով։ Նա նստում է այդ ավտոն և գնում իր ճանապարհով։

Մազարը շարունակում էր իր ճանապարհը և հանկարծ հեռվում տեսավ մի փոքրիկ քաղաք։ Նա մտավ այդ քաղաքը և տեսավ մի մեծ հյուրանոց։ Նա իր ավտոն կանգնեցրեց մի լավ տեղ և մտավ հյուրանոց։ Այնտեղ նրան սիրալիր դիմավորեցին։ Հյուրանոցի տերը տեսավ, որ Մազարի շապիկի վրա գրված էր․

Բարի հերոս, ուժեղ Մազար,

Բոլորին հայտնի հերոս Մազար։

Նա դա ասեց իր կողքինին, նա մյուսին, մյուսը մյուսին և այդպես շարունակ մինչև բոլորը չիմացան։ Մազարին մի լավ կերակրեցին և անընդհատ գովում էին։

Մազարը լավ կերավ, նստեց իր ավտոն և շարունակեց իր ճանապարհը։ Քշում է քշում և հասնում մի կանանչ դաշտ։ Էս կանաչ դաշտի կողքին մի ավտոլցակայան կար։ Այնտեղ է տանում ավտոն և պատվիրում, որ բենզին լցնեն, ինքնել պառկում ավտոլցակայանի ստվերին և քնում։ Ավտոլցակայանի ութ եղբայր աշխատողները դա նկատում են և մատածում, թե ինչու՞ է այդ անծանոթ մարդը իրենց տարածքում պառկել և քնել։ Սրանք իրենց զենքերը բերեցին։ Նրանք ուզեցան արթնացնել նրան, բայց հենց տեսնում են իր շապիկի վրայի գրածը միանգամից անշարժ կանգնում են։ Նրանցել էր հասել լուրերը Մազարի մասին։ Մազարը հանկարծակի արթնացավ և տեսնելով ութ հսկա մարդ զենքերով աղջկա պես ղժաց և թաքնվեց ավտոլցակայանի հետևը։ Եղբայրները տեսնելով դա շատ վախեցան։ Մտածեցին, որ հեսա իր հրացանով կսպանի։ Նրանցից մեկը ընկավ գետնին և սկսեց աղաչել և ասել․

Բարի հերոս, ուժեղ Մազար,

Բոլորին հայտնի հերոս Մազար։

Եղբայրները ասացին, որ շատ ուրախ են, որ Մազարը իրենց հետ է։ Նրանք համոզեցին Մազարին իրենց առանձնատուն մտնել, մի լավ ուտել և իրենց քրոջ հետ ծանոթանալ։ Մազարին դա դուր է գալիս և նա նստում է իր ավտոն, եղբայրները իր հետևից գալիս էին։ Նրանք հասնում են առանձնատուն։ Ութ եղբայրներ շատ լավ էին պահում Մազարին և այնքան լավ բաներ պատմեցին Մազարի մասին, որ քույրը սիրահարվեց նրան, նրանք ամուսնացան և ապրեցին երջանիկ։

Մինչև նրանք ուրախանում էին մի արջ է գալիս իրենց քաղաք և բոլորին վախեցնում։ Բոլորը հույսը դնում են միայն Մազարի վրա։ Նա հենց լսեց, որ իրենց քաղաքում արջ կա շատ վախեցավ և որոշեց իր փոքրիկ քաղաքը հետ գնա։ Նա շատ արագ վազելով փախավ։ Բոլորը մտածեցին, որ նա գնում է արջին սպանելու և կանգնեցրեցին ասելով, որ առանց հրացանի կռվել չի կարող։ Նա վերցրեց հրացանը, և ուզում էր նստել ավտոն, բայց հենց այդ պահին մյուս կողմից արջը ջարդեց այն։ Մազարը այնքան վախեցավ, որ մի կերպ բարձրացավ իր ավտոի վրա։ Արջը փորձեց նրան կծել, բայց Մազարը արագ վազեց և թաքնվեց հյուրանոցի ետևում։ Արջը մի պահ կորցրեց նրան, բայց տեսավ Մազարին և Մազարը խողովակներով բարձրացավ վեր։ Արջը սկսեց շարժել խողովակները և Մազարը չկարողացավ իրեն պահել և ընկավ ուղիղ նրա գլխին։ Արջ անընդհատ թափահարում էր գլուխը և վազվզում դես ու դեն։ Ժողովուրդը դա տեսնելով որոշեց օգնել Մազարին և հրացաններով վազեցին արջի ետևից։ Նրանք արջին սպանեցին և Մազարը ուշքի եկավ։ Ժողովուրդը ուրախացավ և քեֆ արեց։ Հետո Մազարը և եղբայրների գեղեցկուհի քույրը ամուսնացան։ Պարզվում է, որ հարևան քաղաքի գլխավորն էր սիրահարվել եղբայրների գեղեցկուհի քրոջը։ Նա պատերազմ հայտարարեց և բոլորը վախեցան նրանք նորից հույսը դրել են Մազարի վրա։ Նրա կինը խնդրեց, որ նրան մենակ չթողեն։ Մազարին տարան նստեցրին իր ավտոն և բոլոր քաջերով գնացին պատերազմի։ Մազարը դեմից էր, իսկ մյուսները նրա ետևից էին գալիս։ Հանկարծ այդ փչացած ավտոն ավելի գժվեց և շա՜տ – շա՜տ արագ քշեց դեպի առաջ։ Մազարը ոչինչ չհասկանալով փորձեց բռնվել ինչ որ բանից և դուրս պրծնել։ Նրան հաջողվեց ինչ որ մեկի ձեռքը բռնել, բայց նրա ձեռքերը այնքան էին քրտնել, որ նրանք սղացին և չհաջողվեց դուրս պրծնել։ Հետո նա մի ճյուղից բռնվեց, բայց այն չոր էր և դրա պատճառով կոտրվեց։ Թշնամին դա տեսնելով մտածեց, որ պետք չեր նրա հետ գործ ունենալ և ինքնել, իր զորքնել փախան։ Մազարը մի ձև ավտոի ղեկը պտտեց և հետ վերադարձավ հյուրանոց։ Ճանապարհի կեսին ավտոն ամբողջությամբ ջարդվեց և Մազարը պետք է ոտքով ետ գար։ Նա հասավ տեղ։ Նրան նշանակեցին այդտեղի ամենագլխավորը։

Ասում են՝ մինչև էսօր էլ դեռ ապրում ու գլխավորում է մեր հերոս Մազարը։ Ու երբ քաջությունից, խելքից, հանճարից մոտը խոսում են, ծիծաղում է ևասում է․

— Ի՜նչ քաջություն, ի՜նչ խելք, ի՜նչ հանճար․ ճիշտ բաներ չեն բոլորը։ Ես ուղակի բախտ ունեմ։ Բախտ ունե՞ս՝ քեֆ արա․․․

Եվ ասում են՝ մինչև էսօր էլ քեֆ է անում Քաջ Նազարը ու ծիծաղում է ամբողջ աշխարհի վրա։

Գտնում ենք մգեցված բառերի հոմանիշները:

հիասքանչ — չքնաղ, հրաշալի, սքանչելի

մտորումներ — մտահոգություն

պատգամաբերներ — լրաբեր, լրատար, համբավաբեր

ոխերիմ — անողոք

մարգարեին — կանխագուշակ, կանխագիտակ

մսուր — մսուրք, ախոռ, գոմ

գեղջկական — գյուղական

տրտնջալ — գանգատվել, քրթմնջալ

նեցուկ — հենարան, հենափայտ

սոսկաց — վախենալ, երկյուղեք, դողալ, ցնցվել

խոշտանգում — տանջանք, չարչարանք

Գրում ենք աշխատանք «Բացատրում եմ կարդացածս» թեմայով:

Ծնվում են երեք մայրիներ։ Նրան իրենց ամբողջ կյանքի ընթացքում շատ բաներ են տեսած լինում։ Մի օր նրանք որոշեցին ապագայի մասին խոսել։ Առաջինը ուզեցավ ապագայում դառնալ հայտնի և հզոր թագավորի գահ։ Երկրորդը ուզեցավ ապագայում դառնալ մի բանի մաս, որով նա չարին կդարձնի բարի։ Երրորդը ուզեցավ ապագայում դառնալ մի բան, որին նայելով մարդի ասծուն կհիշեն։ Ժամանակ անց առաջին մայրին դարձավ գոմ և մսուր, երկրորդ մայրին դարձավ կոշտ սեղան, իսկ երրորդ մայրին տախտակներ։ Նրանք շատ դարդ արեցին։ Օրերից մի օր մի զույգ է գալիս և գիշերում գոմում, որը առաջին մայրիից էր պատրաստված։ Այնտեղ կինը տղա է ունենում և նրան պառկեցնում են մսուրի մեջ։ Այդ ժամանակ մայրին հասկացավ, որ իր վրա նստած է մի թագավոր։ Տարիներ անց երկրորդ մայրիի մոտ, որը սեղան էր դարձել հավաքվել էին շատ մարդիք ընթրելու և նրանցից մեկը ելույթ է ունենում դիմելով ասծուն և այդ ժամանակ մայրին հասկացավ, որ իր երազանքն էլ կատարվեց։ Ժամանակ անց երրորդ մայրու տախտակներից մի խաչ սարքեցին և մի արյունոտ մարդու վրեն կախեցին։ Երեք օր մայրին մտածում էր, որ իր բախտը չի բերել, բայց հետո նա հասկացավ, որ իր վրա գամված է աշխարհի լուսատուն։ Այդպես երեք մայրիների երազանքները կատարվեցին, բայց ոչ այնպես, ոնց իրենք էին պատկերացնում։

Կատարում ենք տրված պահանջները՝ ընթերցելով Հարրիին ուղղված նամակը:

• Լրացնում ենք բացթողնված տառերը:
• Կետադրում ենք նախադասությունները:
• Բացատրում ենք ընդգծված բառերի գրությունը:

Պրն Հ․ Փոթթերին
Ծով, Ժայռագլխի խրճիթ
Հատուկ
Հոգվարթսի
Հրաշարգործության և դյութագիտության
մասնագիտական դպրոց,
Տնօրեն՝ Ալբուս Դամբլդոր
Մեռլինի միաբանության, շքանշանակիր
Առաջին կարգի հրաշագործ կախարդ,
Գերագույն մոգ,
Դյութագիտության դոկտոր պրոֆեսոր,
միջազգային համադաշնության անդամ

Հարգելի պրն․ Փոթթեր՛
Պատիվ ունենք Ձեզ հայտնելու, որ Դուք ընդունվել եք Հոգվարթսի Հրաշագործության եւ դյութագիտության մասնագիտական դպրոց։
Նամակին կցված հավելվածում կգտնեք Ձեզ անհրաժեշտ բոլոր գրքերի եւ պիտույքների ցանկը։
Դասերը կսկսվեն սեպտեմբերի 1֊ին։
Ձեր բվին ուղարկեք մինչև հուլիսի 31֊ը։
Հարգանքներիս հավաստիքը։
Փոխտնօրեն՝
Միներվա Մըք Գոնագալ

Հոգվարթսի
Հրաշագործության եւ
դյութագիտության
մասնագիտական դպրոց

Առաջին դասարանցիները պետք է ունենան․
1․ հասարակ բրդյա գործվածքից կարված երեք երկար պարեգոտ (սև գույնի),
2․ հասարակ բրդյա գործվածքից կարված մեկ սրագագաթ ցերեկային գլխարկ (սև գույնի),
3․ մեկ զույգ պաշտպանական ձեռնոցներ (վիշապի կաշվից կամ նման որակի),
4․ մեկ ձմեռային թիկնոց (սև գույնի, արծաթյա ճարմանդով)։

Բոլոր հագուստների վրա պետք է ասեղնագործած լինեն աշակերտների անունները։

Բոլոր աշակերտները պետք է ունենան հետեւյալ գրքերից մեկական օրինակ․
* Հմայախոսքերի եւ դյութաղոթքների ժողովածու, (1֊ին դասարան) հեղինակ՝ Միրանդա Գոշոք,
*Հրաշագործության պատմություն, հեղինակ՝ Բաթիլդա Բեգշոթ,
* Դյութագիտության տեսություն, հեղինակ՝ Ադալբերտ Վոլֆինգ,
* Կերպարանափոխության (տրանսֆիգուրացիայի) ներածական դասընթաց սկսնակների համար, հեղինակ՝ Էմերիք Ավիչ,
* Հազար կախարդական բույսեր, հմայախոտեր և սնկազգիներ, հեղինակ՝ Ֆիլիդա Սպոր,
* Հրաշագործ դեղագրեր, հմայադեղեր և դեղաթույներ, հեղինակ՝ Արսենիուս Ջիգգեր,
* Ֆանտաստիկ գազաններ և նրանց բնակավայրերը, հեղինակ՝ Նյութ Սկամանդեր,
* Սև ուժերից ինքնապաշտպանության գործնական պարապմունքների ձեռնարկ, հեղինակ՝ Քվենտին Թրիմբլ։

― մեկ կախարդական փայտիկ,
― մեկ թուջե կաթսա (ստանդարտ չափերի),
― մեկ լրակազմ հախճապակյա թասերի,
― մեկ աստղադիտակ,
― մեկ բրոնզե կշեռք կշռաքարերի լրակազմով։

Ուսանողներին թույլատրվում է իրենց հետ բերել դպրոց մեկ բու կամ մեկ կատու կամ մեկ դոդոշ։

1. Թարգմանում ենք «Հարրի Փոթեր» վիպաշարից դեռևս հայերեն չթարգմանված որևէ հատված:

«Поттеры, это правда, и как я слышал, их сын, Гарри…» Мистер Десли замер. Его охватил ужас. Он обернулся, желая что-то сказать шептавшим, но передумал. Мистер Десли ринулся через дорогу и наверх, в свой офис, велел секретарше не беспокоить его, схватил телефон и кинулся набирать домашний номер, но внезапно передумал. Он положил трубку и подергал себя за усы, раздумывая… нет, это было глупо. Поттер не такая уж редкая фамилия. Наверняка есть куча Поттеров с сыновьями по имени Гарри. Если подумать, он совсем не был уверен, что его племянника зовут Гарри. Он никогда даже не видел мальчика. Возможно он Гарви. Или Гарольд. Нет смысла беспокоить миссис Десли, она всегда огорчается при упоминании о сестре. Он не винил ее – если бы у него была такая сестра… но все равно, эти люди в мантиях… Сегодня думать о сверлах было значительно труднее, и, покидая здание в пять часов, он был все еще так обеспокоен, что столкнулся с кем-то, едва выйдя на улицу.

“Փոթթերները, դա ճշմարտություն է, որ նրանց տղան՝ Հարրին ․․․”։ Միստր Դեսլին կանգ առավ։ Նա սարսափեց։ Միստր Դեսլին շրջվեց, որպեսզի խոսացողներին մի բան ասի, բայց մտափոխվեց։ Նա վազեց փողոցի հակառակ մայթին ու դեպի վերև, գնաց իր գրասենյակ և հրամայեց քարտուղարուհուն, որ իրեն չանհանգստացնեն։ Վերցրեց հեռախոսը և միանգամից սկսեց հավաքել տան հեռախոսի համարը, բայց հանկարծ մտափոխվեց։ Նա դրեց խոսափոխը և քաշքշեց իր բեղերը, մտածելով․․․ ոչ, դա հիմարություն է։ Փոթթերը դա այդքանել հազվագյուտ ազգանուն չէ։ Հաստատ շատ Փոթթերներ կան, որոնց որդիների անունը Հարրի է։ Եթե մտածենք, նա ընդանրապես համոզված չէր, որ իր զարմիկի անունը Հարրի էր։ Նա ոչ մի անգամ չերել տեսել տղաին։ Կարող է նա Հարվին է կամ Հարոլդ։ Իմաստ չկա անհանգստացնել տիկին Դեսլիին, նա միշտ տխրում էր, երբ լսում էր քրոջ մասին։ Նա չէր մեղադրում իրեն, եթե իր մոտ լիներ այդպեսզի քույր ․․․, բայց միևնույնն է, այդ մարդիկ թիկնոցներում էին։ Այսօր մտածել ․․․ մասին եղել է ավելի դժվար և թողնելով շենքը ժամը հինգին նա միևնույնն է շատ անհանգիստ էր, որ հանդիպեց ինչ-որ մեկի հետ միանգամից շենքից դուրս գալուց հետո։

1. Գրում ենք աշխատանք, որտեղ համեմատում ենք Վոլան դե Մորտին մեր իմացած այլ չարագործ հերոսների հետ:

Վոլան դե Մորտին ես կհամեմատեի “Գեղեցկուհի Վասիլսա” հեքիաթի Կախարդի հետ, որովհետև երկուսն ել չար կախարդներ էին և մի ձև ուզում էին բոլորի կյանքը փչացնել կամ նույնիսկ իրենց ծառան դարձնել։ Երկուսնել միշտ վերջում պարտվում էին և բարին հաղթում է չարին։

2. Գրում ենք շարադրանք հետևյալ թեմաներից մեկով կամ մի քանիսով.
   • «Եթե հայտնվեի Հոգվարթսում»,
   • «Կախարդական փայտիկի փոխարեն»,
   • «Ինչ սովորեցի Ռոուլինգի գրքերից»,
   • «Նամակ` ուղղված Դրակո Մալֆոյին»,
   • «Հարրի Փոթերի ու իմ աշխարհները»:

Եթե հայտնվեի Հոգվարթսում

Ես շատ կուզենաի հայտնվել Հոգվարթսում, որովհետև այնտեղ շատ հետաքրքիր դասեր են անցնում կախարդանքների մասին, շատ գաղտնիքներ կան և արկածներ։ Այս դպրոցում սովորում են օգտվել կախարդական փայտիկներից և ես ել շատ կուզեի սովորել դա։ Հոգվարթսում կա չորս խումբ և ամեն մեկի խումբը պետք է որոշվի Տեսակավորող Գլխարկի օգնությամբ։ Այդ չորս խմբերն են՝ Գրիֆինդորը, Սլիզերինը, Կոգտեվրանը և Պուֆֆենդույը։ Ես կուզեի ընկնել Գրիֆինդորի խումբ, որովհետև այս խմբում բոլոր երեխաները լավ ընկերներ են։ Հոգվարթսում լավ ուտացնում են և նաև հետաքրքիր կոնֆետներ կան։ Նաև շատ հետաքրքիր կախարդանքներ են դասավանդում, որոնք կամ օգտակար են կամ վնասակար։ Ես կընկերանաի միայն լավ և հավատարիմների հետ օրինակ՝ Հերմայոնիի, Ռոնի, Նեվիլլի և այլ գրիֆինդորցիների հետ։ Ընկերություն չէի անի ամբողջ Սլիզերինի հետ, որովհետև նրանք զզվելի են, նախանձ և միշտ մի բան պետք է փչացնեն ու քցեն դա Գրիֆինդորի վրա։

1. Բլոգում գրում ենք տեղեկություններ Ջոան Ռոուլինգի կյանքի մասին:

Ջոան Ռոուլինգը ծնվել է հուլիսի 31, 1965 թ․ և հիմա 54 տարեկան է։ Նրա ծննդավայրը Անգլիայում է՝ Յեյթ քաղաքում։ Ունի երեք երեխա։ Ջոան Ռոուլինգը իր առաջին պատմությունը գրել է 6 տարեկանում։ Ինը տարեկան հասակում Ջոանը ընտանիքի հետ տեղափոխվել է Տատսհիլ, որը Լոնդոնի մերձակայքում փոքրիկ քաղաք էր։ Դպրոցն ավարտելուց հետո Ջոանը ընդունվում է Էկզետեր քաղաքի համալսարան՝ ընտրելով լեզվաբանի մասնագիտությունը և խորացված սկսում է ուսումնասիրել ֆրանսերեն։ 1991 թվականին՝ 26 տարեկան հասակում, Ջոանը տեղափոխվել է Պորտուգալիա՝ անգլերեն դասավանդելու։ Այնտեղ նա ծանոթացել է ապագա ամուսնու՝ Ժորժի Արանտեսի հետ։ 1992 թվականին տեղի է ունեցել նրանց հարսանիքը։ Նույն ժամանակ Ջոանը սկսել է աշխատել Հարրի Փոթերի մասին առաջին գրքի վրա։ 1993 թվականի հուլիսի 27-ին աղջիկ է ունեցել, իսկ դրանից մի քանի ամիս անց ամուսինները ամուսանլուծվել են։ Ջոանը երեխայի հետ վերադարձել է Մեծ Բրիտանիա՝ բնակվելով քրոջ մոտ Էդինբուրգում։ Շատ չանցած Ջոանը աղջկա հետ տեղափոխվել է իր վարձակալած փոքրիկ բնակարանը։ Դառնալով միայնակ մայր՝ նա ապրել է պետությունից ստացած իր թոշակով, որը հազիվ հերիքում էր միայն ուտելիքի և երեխայի հագուստի համար։ Դրա հետ մեկտեղ, նա շարունակել է գրել։

2. Օգտվելով համացանցային՝ հայերեն և օտարալեզու աղբյուրներից՝ գրում ենք հետևյալ փոթթերյան բառերի բացատրությունները.

• • մագլ,
• Մագլը կախարդական աշխարհում նշանակում է մարդ, որը կախարդանք չգիտի անել։
  • դեմենտոր,
• Դեմենտորները դրանք հոգիների պես էակներ են, որոնք կույր են և իրենք սնվում են մարդկանց լավ հիշողություններով թողնելով միայն վատերը։ Նրանք դեմք չունեն, բայց ունեն մի մեծ բերան, որով դեմենտորները մարդկանց հոգիները ներծծում են իրենց մեջ։
  • քվիդիչ:

Քվիդիչը դա կախարդների ֆուտբոլն է։ Նրանք այդ խաղի ժամանակ իրենց ավելների վրա են թռչում։ Քվիդիչի գնդակները կախարդական են և չորսն են՝ Կվոֆֆլը ամենամեծն է, մուգ կարմիր գույն ունի և իր վրա ունի մի քանի փոս։ Դարպասապահը չպետք է թույլ տա, որ Կվոֆֆլը թռչի իր օղակների միջով, նա պետք է որսա գնդակը և փոխանցի այն որսորդներին: Որսորդներն իրավունք ունեն խաբեբայությամբը գնդակը փոխանցել միմյանց:

Հաջորդ գնդակը Բլաջերն է։ Դա շատ պինդ և շատ արագորեն թռչող գնդակ է, պատահականորեն շարժվելով մարզադաշտով և ծառայելով բարդացնել խաղը որսորդների համար: Բարձր արագությամբ թռչող խաղացողի վրա հարձակումը հաճախ ավարտվում էր ծանր վնասվածքներով: Յուրաքանչյուր թիմ ունի երկու խաղացող, որոնք պաշտպանում են իրենց թմին։ Նրանք զինված են ռումբերով, որոնք հարվածում են իրենց թիմակիցների վրա թռչող հարձակվողներին, և երբեմն, եթե նրանք հաջողակ են, ապա դրանք ուղղորդում են հակառակորդներին:

Սնիչը հաջորդ գնադկն է, որը նաև կոչվում է «Ոսկե խորտակ» ՝ ժամանակակից Քվիդիչում, արծաթե թևերով փոքրիկ ոսկե գնդակ, ինքնուրույն և կամայական թռչելով դաշտի վրա: Նրան բռնել որսորդը նախ իր թիմին բերում է 150 միավոր և ավարտում խաղը: Թիմերի այս պահին վաստակած միավորը վերջնական է: Եթե ​​վիճահարույց որոշում կայացվի, Սնիչը ունի «հյուրընկալողի» պատշաճ ճանաչման համակարգ, այնպես որ նույնիսկ Սնիչի վարպետ արտադրողը կատարում է ձեռնոցներով ամբողջ աշխատանքը:

Գրում ենք «Այն, ինչ մնաց հեքիաթներից» թեմայով աշխատանք, որտեղ պատմում ենք մեր անցած հեքիաթների մասին` գրելով, թե դրանք ինչ հետք թողեցին մեր հիշողություններում, յուրաքանչյուրն ինչ սովորեցրեց, ամփոփում ենք հեքիաթների մասին սովորածը, գրում լավ տպավորված հեքիաթային հերոսների մասին:

Ինձ “Մոխրոտիկ” հեքիաթը սովորեցրեց, որ եթե համբերատար լինես և գործ անես, հաջողության կհասնես։ “Սպիտակաձյունիկը” հեքիաթը ինձ սովորեցրեց, որ պետք չէ նախանձ լինել և պետք է լավ և հավատարիմ ընկերներ ունենալ, որպեսզի նրանք քեզ մի օր օգնեն, երբ պետք է։ “Քաջ Նազար” հեքիաթը ինձ սովորեցրեց, որ պետք չէ հիմար լինել։ “Գեղեցկուհի Վասիլիսա” հեքիաթը ինձ սովորեցրեց, որ պետք է միշտ համեստ լինել։ “Ձախորդ փանոսը” հեքիաթը ինձ սովորեցրեց, որ պետք չէ հույսը բախտի վրա դնել։

Ինձ մոտ տպավորվել է “Քաջ Նազարը” հեքիաթը, որովհետև Նազարը զվարճալի է և հետաքրքիր է իր մասին կարդալ։

Ինձ բոլոր հեքիաթներն էլ շա՜տ դուր եկան, որովհետև նրանք լավ բաներ են սովորեցնում, զվարճալի են և հետաքրքիր։

1. Դերային տարբերակով ձայնագրում ենք մեր ուսումնասիրած հեքիաթներից որևէ մեկը:

2. Գրում ենք աշխատանք, որտեղ պատմում ենք մեզ ծանոթ հեքիաթներում հանդիպած կախարդական իրերի ու էակների մասին: Համեմատում ենք նրանց իրար հետ:

«Մոխրոտիկ» հեքիաթում՝ իր մորաքույրն էր փերիի ձևով, դդումից կառք, մկներից ձիեր և Մոխրոտի հին շորից մի գեղեցիկ զգեստ։

«Սպիտակաձյունիկ» հեքիաթում՝ մահացու խնձոր, մահացու սանր և թզուկներ։

«Եդեմական ծաղիկը» հեքիաթում՝ սիպտակ դևը և եդեմական ծաղիկը։

1.Ընտրում ենք հայերեն դեռևս չթարգմանված որևէ օտարալեզու հեքիաթ և թարգմանում այն հայերեն: Եթե հեքիաթը երկար է, կարող ենք այն մասերի բաժանել ու աշխատել մի քանի հոգով:

Принцесса на горошине

Андерсен

Жил-был принц, он хотел взять себе в жены принцессу, да только настоящую принцессу. Вот он и объехал весь свет, искал такую, да повсюду было что-то не то; принцесс было полно, а вот настоящие ли они, этого он никак не мог распознать до конца, всегда с ними было что-то не в порядке. Вот и воротился он домой и очень горевал: уж так ему хотелось настоящую принцессу.

Как-то ввечеру разыгралась страшная буря: сверкала молния, гремел гром, дождь лил как из ведра, ужас что такое! И вдруг в городские ворота постучали, и старый король пошел отворять.

У ворот стояла принцесса. Боже мой, на кого она была похожа от дождя и непогоды! Вода стекала с ее волос и платья, стекала прямо в носки башмаков и вытекала из пяток, а она говорила, что она настоящая принцесса.

“Ну, это мы разузнаем!” – подумала старая королева, но ничего не сказала, а пошла в опочивальню, сняла с кровати все тюфяки и подушки и положила на доски горошину, а потом взяла двадцать тюфяков и положила их на горошину, а на тюфяки еще двадцать перин из гагачьего пуха.

На этой постели и уложили на ночь принцессу.

Утром ее спросили, как ей спалось.

– Ах, ужасно плохо! – отвечала принцесса. – Я всю ночь не сомкнула глаз. Бог знает, что там у меня было в постели! Я лежала на чем-то твердом, и теперь у меня все тело в синяках! Это просто ужас что такое!

Тут все поняли, что перед ними настоящая принцесса. Еще бы, она почувствовала горошину через двадцать тюфяков и двадцать перин из гагачьего пуха! Такой нежной может быть только настоящая принцесса.

Принц взял ее в жены, ведь теперь-то он знал, что берет за себя настоящую принцессу, а горошина попала в кунсткамеру, где ее можно видеть и поныне, если только никто ее не стащил. Знайте, что это правдивая история!

Արքայադուստրը ոլոռի վրա                                                   Անդերսեն

Կար-չկար մի արքայազն կար։ Նա ուզում էր ամուսնանալ արքայադուստրի հետ, բայց միայն իսկական։ Արքայազնը ամբողջ աշխարհով շրջեց և փորձում էր գտնել մի իսկական արքայադուստր, բայց ամենտեղ ինչ-որ բան էն չէր՝ արքայադստերը շատ էին, բայց թե ով էր նրանցից իսկականը չեր կարողանում հստակ հասկանալ, միշտ նրանց հետ ինչ-որ բան էն չեր։ Այդպես նա հետ էր գնում տուն և լացում էր, այնքան շատ էր ուզում իսկական արքայադուստր։

Մի անգամ գիշերը սկսեց մի մե՜ծ փոթորիկ, փայլում էր կայծակը, որոտում էր ամպրոպը, անձրևը լցվում էր ինչպես ջրով լի դույլից, շա՜տ վատ էր։ Եվ հանկարծ քաղաքի դարպասներին մեկը սկսեց խփել և հին թագավորը գնաց բացի։

Դարպասների մոտ կանգնած էր արքայադուստր։ Աստված իմ, ում էր նա նմանվել անձրևից և վատ եղանակից։ Ջուրը հոսում էր իր մազերից և շորիկից, հոսում էր գուլպաների մեջ և դուրս էր հոսում թաթերից, իսկ նա ասում էր, որ իսկական արքայադուստր է։

«Սա մենք կիմանանք» — մտածեց հին թագուհին, բայց բան չասեց, այլ գնաց ննջասենյակ, հանեց բոլոր ներքնակներն ու բարձերը և դրեց տախտակի վրա մի ոլոռ, հետո վերցրեց քսան ներքնակ և դրեց ոլոռի վրա, իսկ ներքնակների վրա դրեց քսան փետրավոր վերմակ։

Այդ տեղերի վրա պառկեցնում են և թողում են գիշերով այդ արքայադուստրին։

Առավոտը նրան հարցնում են թե ո՞նց է քնել։

«Վա՜յ, շատ վատ» — ասաց արքայադուստրը։ — Ես ամբողջ գիշեր աչքերս չեմ փակել։ Աստված գիտի ինչ էր իմ տեղերի մեջ։ Ես պառկած էի մի պինդ բանի վրա և հիմա իմ ամբողջ մարմինը կապտուկների մեջ է։ Շա՜տ վատ էր։

Այդ ժամանակ բոլորը հասկացան, որ իրենց դեմը իսկական արքայադուստր է։ Իհարկե, նա զգաց ոլոռը քսան ներքնակների և քսան փետուրավոր վերմակների տակից։ Այդքան նուրբ կարող է լինել միայն իսկական արքայադուստրը։

Արքայազնը ամուսնացավ իր հետ, որովհետև նա գիտեր, որ ամուսնացավ իսկական արքայադուստրի հետ, իսկ ոլոռը գտնվում է կունստկամերայում, որտեղ դուք կարող եք այն տեսնել մինչ օրս, եթե միայն ոչ ոք չի գողացել այն։ Իմացեք, որ սա իսկական հեքիաթ է։

3.Գրում ենք նամակ մեր ուսումնասիրած հեքիաթների հերոսներից մեկին, օրինակ` Ձախորդ Փանոսին, Քաջ Նազարին, Մոխրոտին:

Նամակ Քաջ Նազարին

Բարև՛ սիրելի Նազար, ես լսել եմ քո պատմությունը և քեզ մի քանի բառ կասեմ։ Նազար դու շատ բախտավոր ես, բայց անխելք ես և ես ուզում եմ, որ դու գնաս դպրոց (եթե գնացել ես դպրոց ուրեմն նորից գնա) և գոնե մի քիչ խելացի դառնաս։

Սիրով՝ Նանե։

Բացում ենք դասագիրքն (էջ 117) ու գտնում նշված բառերի ճիշտ ուղղագրությունը, ուղղում արված սխալները:

• ապխաս (ազգություն է), զարթ, ալեզարթ, ալրաթաթաղ, ալեվոր,
• աղորժակ, ականջող, ակացյա, ակորդյոն, ահրելի, ախպ, ախպյուր:

Ապխաս — ափխաս

Զարթ — զարդ

Ալեզարթ — ալեզարդ

Ալրաթաթաղ — ալրաթաթախ

Ալեվոր — ալևոր

Աղորժակ — ախորժակ

Ականջող — ականջօղ

Ակացյա — ակացիա

Ակորդյոն — ակորդեոն

Ահրելի — ահռելի

Ախպ — աղբ

Ախպյուր — աղբյուր