«Նավզիկե», Եղիշե Չարենց. վերլուծություն

«Նավզիկե» բանաստեղծությունը Չարենցը գրել էր 1936թ.-ին և այն նվիրել է իր առաջին կնոջը՝ Արփենիկին, և երկրորդ կնոջը՝ Իզաբելլային:

Նա անունը վերցրել է փեական արքա Ալքինոոսի դուստր Նավզիկեի մասին ստեղծագործությունից, որտեղ պատմվում էր Ոդիսևսի մասին, ով նավաբեկության պատճառով ալիքներով նետվում է ափ։ Այդ ժամանակ Նավզիկեն նրան գտնում և օգնում է, տանելով իր հոր մոտ, ով Ոդիսևսին օգնում է հետ գնալ իր հայրենիք։

Նրա ստեղծագործության մեջ Չարենցը ավելի շատ պատմում է իր առաջին կնոջ` Արփենիկի մասին։ Նրա ստեղծագործության մեջ կարելի է նկատել անընդհատ տարբեր, իրար հակասող մտքեր, օրինակ`թե  ինչպես կնոջ կերպարը և’ հարազատ էր իրեն, սակայն նույն ժամանակ օտար էր, և’ պետք է լիներ ուրիշի երկրում դարձած թագուհի, և’՝ անհետ կորած մի գեղեցկուհի։

«Նավզիկե» ստեղծագործության կարելի է հասկանալ, թե որն էր Չարենցի` իդեալական կնոջ մասին պատկերացումը։

Իմ ընտանիքի ազդեցությունը ինձ վրա

Փոքր ժամանակ ինձ տատիկս շատ էր ասում, որ ես պետք է դառնամ բժիշկ, այդ պատճառով ընդհանրապես չէի ուզում այդ մասնագիտությունը ընտրել: Սակայն որոշ ժամանակ հետո, մեծանալով, ես հասկացա, որ վերջիվերջո ինձ դուր է գալիս բժշկությունը: Այս վերջին տարիները ես սկսել եմ հետաքրքրվել կենսաբանությամբ, հատկապես քննություններին պատրաստվելիս, և որոշել եմ իմ մասնագիտությունը կապել դրա հետ:

Իմ ընտանիքում մեծ մասը բժիշկներ են, մասնավորապես շատ են նյարդաբանները և դա մեծ ազդեցություն է ունեցել ինձ վրա: Իմ շուրջը հետաքրքիր թեմաներ են քննարկում բժշկության վերաբերյալ: Իսկ վերջերս ես ծանոթացա հարազատներիս բժշկության հետ կապված գիտահետազոտական աշխատանքներին, որոնք նրանք ժամանակին կատարել էին:

Ինձ շատ էին պատմում հայրիկիս պապիկի՝ Գաբրիելի մասին, ով ճանաչված բժիշկ-գիտնական և պրոֆեսոր էր, աշխատում էր կենսաքիմիայի ոլորտում։ Նաև հիմնել է գիտահետազոտական լաբորատորիա ԵՊԲՀ-ում։ Նա նաև մի քանի գիրք է գրել:
Հայրիկս նյարդաբան է, նաև քնի շարժողական խանգարումների և էպիլեպսիայի մասնագետ:
Մայրիկս նույնպես նյարդաբան է և շարժողական խանգարումների մասնագետ է:

Այսպիսով, ծանոթանալով իմ ընթանիքի անդամների գործունեությանը, ինձ ավելի հետաքրքրեց կենսաբանությունը և ես շատ եմ ոգեշնչվում նրանցով:

Համր բնագրեր, Հայոց լեզու

Նրա հայրենիքը եղել է բարձրաբերձ Սասունը՝ այդ խուլ երկրի ամենախուլ անկյունը, որտեղ ձորերը դառնում են կիրճեր, խորունկ խավարչտին լեռնագագաթները՝ ապառաժներ՝ լերկ, ժանտատեսիլ: Տաք կիրճերում, լեռնային կարկաչուն վտակների՝ զմրուխտ կանաչով ծածկված ափերին գալարվում էր վայրի խաղողը, և նրա որթը մագլցում էր բրոնզագույն ժայռերի վրա: Աճում էր վայրի հոնը, երբեմն թուզը՝ քաղցր, մեղրածոր: Իսկ բարձրերում, որտեղ ցրված էին աղքատ հյուղակները, ցանում էին կորեկ ու վաղահաս ցորեն: Աշնանը՝ բերքահավաքի ժամանակ, մարդիկ արտերը եզրին խարույկ էին վառում, որպեսզի արջերը չտրորեն կորեկը: Երբեմն ընկույզի մեծությամբ կարկուտն է ջարդել այդ տքնաջան մարդու՝ արևից և խորշակից խանձված դեմքը, և ցուրտը սառեցրել է նրա՝ հողից կոշտացած ձեռքերը: Թվում էր՝ մինչև մահ կապրի այդ քարերի վրա, և երբեք չէր ենթադրում, ինչ է սպասվում իրեն: Բայց տակնուվրա անելով մարդկանց միօրինակ առօրյան, պայթեց պատերազմը՝ ահազարհուր ու տևական, և հրացաններ որոտացին՝ վառոդի մահաբեր շունչը տարածելով լեռնաշխարհի՝ սարսափից, ցավից ու քաղցից կծկված գյուղերում: Սկսվեց արտագաղթը և մարդիկ՝ մահվան ահը աչքերում, տեղահան եղան՝ բռնելով օտար աշխարհների ճանապարհները: Վերցնելով կնոջն ու աղջկան, Հազրոն՝ ինչպես բունը կորցրած թռչուն, անցավ լեռից լեռ, քարանձավից քարանձավ, և՝ ահը աչքերի մեջ, մի պարզկա օր, միջօրեին հասավ ինչ-որ հարթավայր՝ գաղջ օդով, պղտոր, դեղին գետերով, որոնց մեջ չէին երևում այն ականակիտ առվակները, որ թավալգլոր իջնում էին հայրենի լեռների սառույցով պատված գագաթներից: Լաց եղավ կինը, լաց եղավ և Հազրոն, ու սիրտը թեթևացավ: Ապա՝ սրբելով արցունքը, ուսն առավ աղջկան և քայլեցին առաջ` դեպի անհայտ հեռուները:

Թեստ, Հայոց լեզու

1․  Լրացնել տեքստում բաց թողած տառերը.
 Լենկթեմուրը ներխուժել էր Հայաստան: Բանբերները նրան հայտնեցին, որ մոտակայքում մի ուխտատեղի կա, որտեղ գտնվում է հայոց յոթ ուղտաբեռանոց ադամանդը: Կաղ զավթիչի ախորժակը գրգռվեց. նա արշավեց դեպի սրբավայրը: Բայց հենց մոտեցան վանքին, Լենկթեմուրի զինվորներն սկսեցին ցավերի մեջ գալարվել ու մեռնել: Բռնակալը հասկացավ, որ այն գերբնական զորություն ունի: Առանց հափշտակելու որևէ բան՝ նա հապշտապ հեռացավ:

 ԱՌԱՋԱԴՐԱՆՔ 2.
Ընդգծել այն բառերը, որոնք գրվում են մեծատառով.

 ա/ ԲՈԼՈՐ ՀԱՅ ՄԱՆՈՒԿՆԵՐԸ ՍԻՐՈՒՄ ԵՆ ՄԵԾ ԳՐՈՂ ՀՈՎՀԱՆՆԵՍ ԹՈՒՄԱՆՅԱՆԻ ՀԵՔԻԱԹՆԵՐԸ՝ «ՉԱԽՉԱԽ ԹԱԳԱՎՈՐ», «ՔԱՋ ՆԱԶԱՐԸ» ԵՎ ԱՅԼՆ:

բ/ ՓԱՅՏԱԿԱՐԱՆԸ ՄԵԾ ՀԱՅՔԻ ՏԱՍՆՄԵԿԵՐՈՐԴ ՆԱՀԱՆԳՆ ԷՐ ԿՈՒՐ ԵՎ ԵՐԱՍԽ ԳԵՏԵՐԻ ՍՏՈՐԻՆ ՀՈՍԱՆՔԻ ՇՐՋԱՆՈՒՄ:
գ/ ՄԻՋՆԱԴԱՐԻ ՀԱՅ ԻՄԱՍՏԱՍԵՐ ԳՐԻԳՈՐ ՏԱԹԵՎԱՑԻՆ ԾՆՎԵԼ Է ՎԱՅՈՑ ՁՈՐՈՒՄ, ԱՇԱԿԵՐՏԵԼ Է ԿԱՐԿԱՌՈՒՆ ԳԻՏՆԱԿԱՆ, ՈՒՍՈՒՑՉԱՊԵՏ ՀՈՎՀԱՆ ՈՐՈՏՆԵՑՈՒՆ:
 դ/ ՀԻՆԱՎՈՒՐՑ ՀԻՇԱՏԱԿՆԵՐՈՎ ՀԱՅՏՆԻ ԱՂԹԱՄԱՐ ԿՂԶԻՆ ՏԱՐԱԾՎՈՒՄ Է ՎԱՆԱ ԼՃԻ ՀԱՐԱՎԱՐԵՎԵԼՅԱՆ ՄԱՍՈՒՄ, ՆՐԱ ԴԻՄԱՑ ՀԱՅԿԱԿԱՆ ՏԱՎՐՈՍ ԼԵՌՆԱՇՂԹԱՅԻ ՄԱՍ ԿԱԶՄՈՂ ԿԱՊՈՒՏԿՈՂ ԼԵՌՆ Է:
ե/ ԳՐԻԳՈՐ ԶՈՀՐԱՊԸ ԿԱՆԳ ԱՌԱՎ ԳՐԱՍԵՂԱՆԻ ՄՈՏ ԵՎ ՀԱՅԱՑՔՆ ՈՒՂՂԵՑ ԷԴԳԱՐ ՇԱՀԻՆԻ «ՓԱՐԻԶՈՒՀԻՆ ԿԱՌՔՈՒՄ» ՆԿԱՐԻՆ ԵՎ ՍԿՍԵՑ ԽՈՐՀԵԼ ՀԱՅԱՍՏԱՆԻ ՃԱԿԱՏԱԳՐԻ ՄԱՍԻՆ:

  ԱՌԱՋԱԴՐԱՆՔ 3.
 Սյունակներից առանձնացնել և կողք կողքի գրել հոմանիշ բառերը (հոմանիշների եռյակ).
1. պաշտել 1. ապականել 1. ոգեշնչել 2. թևավորել 2. ալեկոծվել 2.մեծարել 3. պղծել 3. երկրպագել 3. վշտակցել 4. ծփալ 4. ցավակցել 4. արատավորել 5. կարեկցել 5.գոտեպնդել 5. ծածանվել

Պաշտել, մեծարել, երկրպագել
Ոգեշնչել, թևավորել, գոտեպնդել
Պղծել, արատավորել, ապականել
Ալեկոծվել, ծփալ, ծածանվել
Վշտակցել, ցավակցել, կարեկցել

ԱՌԱՋԱԴՐԱՆՔ 4.
Կազմել տրված գոյականների հոգնակի թիվը.
ոտնաձայն — ոտնաձայներ
հեռագիր — հեռագրեր
պատմագիր — պատմագրեր
հրացան — հրացաններ
կին — կանայք

ԱՌԱՋԱԴՐԱՆՔ 5.
 Ընդգծել ածականի գերադրական աստիճանի օրինակները.
թեթևագույն, ծղոտագույն, վարդագույն, առավելագույն, մոխրագույն, ազնվագույն, ժանգագույն, հազարագույն, լավագույն, գերագույն:

ԱՌԱՋԱԴՐԱՆՔ 6.
 Սյունակներում առանձնացնել որակական և հարաբերական ածականները. արևելյան, ջանասեր, բարձր, լեռնային, մարդկային, գեղեցիկ, լուսեղեն, օդային, հմուտ, կույր, հավասար, ձրի, հղի, ճաղատ, մերկ, տկլոր, օժանդակ:
ՈՐԱԿԱԿԱՆ ԱԾԱԿԱՆՆԵՐ — ջանասեր, բարձր, գեղեցիկ, հմուտ, կույր, հավասար, ձրի, հղի, մերկ, տկլոր, ճաղատ
ՀԱՐԱԲԵՐԱԿԱՆ ԱԾԱԿԱՆՆԵՐ — արևելյան, լեռնային, լուսեղեն, օդային, մարդկային, օժանդակ

ԱՌԱՋԱԴՐԱՆՔ 7.
 Ո՞ր նախադասության մեջ հատուկ անվան գրության սխալ կա․

1․ Մխիթար Հերացին գիտական և բժշկական գործունեություն է ծավալել կաթողիկոսանիստ Հռոմկլա ամրոցում։

2․ Մեր պատկերասրահում է գտնվում Հովհաննես Այվազովսկու«Նոյն իջնում է Արարատից» կտավը։

3․Երուսաղեմի մատենադարանում են գտնվում հայկական ձեռագիր շատ մատյաններ։

4․ Մեծ Հայքի նշանավոր նահանգներից է փոքր Սյունիքը կամ Արցախը։

ԱՌԱՋԱԴՐԱՆՔ 8.
Տրված թվականները գրել բառերով.

910- ինըհարյուր տասը
1899 — հազար ութ հարյուր իննըսունինը
1600005 — մեկ միլլիոն վեց հարյուր հազար հինգ
XXV — քսանհինգ
61-րդ — վաթսունմեկերորդ

ԱՌԱՋԱԴՐԱՆՔ 9. Կազմել նախադասություն՝ չխախտելով տրված բառերի հերթականությունը.

ա/ Մութ, գիշեր, խորհրդավոր, լռություն, խախտել, միայն, եղեգներ, խշշոց:

Մութ գիշեր էր, խորհրդավոր լռություն խախտում էր միայն եղեգների խշշոցը:

բ/ Աննա, անհանգիստ, սիրտ, թպրտալ, անորոշ, հուզմունք, ու, երջանկություն:

Աննայի անհանգիստ սիրտը թպրտում էր անորոշ հուզմունքից և երջանկությունից:

գ/ Հանկարծ, անծանոթ, գեղեցկուհի, հայացք, պատահմամբ, հանդիպել, Հունանյան, հայացքին:

Հանկարծ անծանող գեղեցկուհու հայացքը պատահմամբ հանդիպեց Հունանյանի հայացքին:

դ/ Գյուղ, աղբյուր, մոտ, թխկի, տակ, միայնակ, կանգնել, Մարան:

Գյուղի աղբյուրի մոտ՝ թխկի տակ, միայնակ կանգնել էր Մարանը:

ե/ Մասիս, գագաթ, փայլփլել, ոսկեվառ, շող, որոնք, աչք, շլացնել:

Մասիսի գագաթին փայլփլում էին ոսկեվառ շողերը, որոնք աչքը շլացնում էին:

Իմ հերոսը | Անհատական նախագիծ

Որպես իմ հերոս ես ընտրել եմ Օսկար Շինդլերին: Նրա հերոսության մասին ինձ պատմել է մայրիկը, և ինձ այդ պատմությունը շատ է դուր եկել: Իսկական հերոսություն էր, որ չնայած իր ազգությանը, նա օգնեց մոտ 1200 հրեաների ազատվել այն դաժան ապագայից, որն իրենց սպասվում էր, իսկ ավելի ճիշտ՝ համակենտրոնացման ժամբարում անտանելի տարիներ անցկացնելուց և նույնիսկ մահանալուց: Նա շատ լավ օրինակ է, որ չնայած ամեն ինչին, պետք չէ կորցնել մարդկությունը և օգնել նրանց, ովքեր դրա մեջ իրոք կարիք ունեն:


Օսկար Շինդլերը գերմանացի արդյունաբերող էր, ով առավել հայտնի է Հոլոքոստի ժամանակ հազարից ավելի հրեա մարդկանց կյանքը փրկելու գործում ունեցած դերով: Նա ծնվել է 1908 թվականի ապրիլի 28-ին Ավստրո-Հունգարիայի Ցվիտաու քաղաքում, մահացել է 1974 թվականի հոկտեմբերի 9-ին Գերմանիայում։

Շինդլերն առավել հայտնի է Երկրորդ համաշխարհային պատերազմի ժամանակ իր ջանքերով, երբ նա ուներ և ղեկավարում էր էմալապատ իրերի և զինամթերքի գործարան Լեհաստանի Կրակով քաղաքում: Սկզբում նա Նացիստական կուսակցության անդամ էր և շահույթ էր ստանում իր գործարանում հրեա բանվորների հարկադիր աշխատանքից։ Այնուամենայնիվ, երբ նա ականատես եղավ հրեաների դեմ իրականացված վայրագություններին նացիստների կողմից օկուպացված Լեհաստանում, նա զգալի վերափոխման ենթարկվեց:

Շինդլերը և փրկված հրեաները

Շինդլերն աստիճանաբար օգտագործեց իր ազդեցությունը, կապերը և ռեսուրսները՝ պաշտպանելու իր գործարանի հրեա աշխատողներին: Նա նրանց աշխատեցրեց հիմնական դերերում, ապահովեց նրանց ավելի լավ կենցաղային պայմաններ և նույնիսկ մեծ ջանքեր գործադրեց նրանց անվտանգությունն ապահովելու համար: Նրան հաջողվեց համոզել նացիստական պաշտոնյաներին, որ իր գործարանը անփոխարինելի է պատերազմական ջանքերի համար, ինչը նրան թույլ տվեց փրկել հրեա բանվորների կյանքը, որոնք հակառակ դեպքում կուղարկվեին համակենտրոնացման ճամբարներ:

Շինդլերի ցուցակը

Շինդլերի պատմությունը միջազգային ճանաչում ձեռք բերեց Թոմաս Քենելիի «Շինդլերի տապանը» գրքի հրապարակումից և Սթիվեն Սփիլբերգի «Շինդլերի ցուցակը» ֆիլմի թողարկումից հետո: Ֆիլմը, մասնավորապես, Շինդլերի հերոսությունը բերեց համաշխարհային լսարանին ստանալով բազմաթիվ մրցանակներ:

Օսկար Շինդլերի գործողությունները լայնորեն նշվում են որպես բարոյական քաջության և մարդասիրության օրինակ մարդկության պատմության ամենամութ ժամանակաշրջաններից մեկում: Նա հիշվում է որպես արդար մարդ, ով վտանգել է իր անվտանգությունն ու հարստությունը՝ փրկելու բազմաթիվ հրեա մարդկանց կյանքը, և նրա պատմությունը ծառայում է որպես հույսի և կարեկցանքի խորհրդանիշ շատերի համար:

Ուղղագրական բառերի իմ ընտրանին

Ուղղագրական բառերի իմ ընտրանին․ քսան բառ և դրանց բացատրությունը

խոյընթաց — Արշավասույր դեպի ցած թռչող, խոյասլաց
ակնբախ — Աչքի խփող, աչքի զարնող՝ ընկնող, ակնհայտ, բացահայտ
գոյամիջոց
բրաբիոն
արբշիռ
դեգերել
պնակալեզ
ժանտաքիս
լաջվարդ
շվայտ
սեթևեթել

Տրոհվող հատկացուցչի կետադրություն

Կետադրել տրոհվող հատկացուցիչները։

Բազմության՝ հետաքրքրությունից վառվող աչքերում, երևաց զարմանքի
արտահայտություն։

Հանկարծ լսվեց հայոց զորքերի՝ կայծակի որոտ հիշեցնող ձայնը, և
Մարզպետունու գնդերը՝ հորդառատ հեղեղի պես թափվեցին հագարացիների՝ սարսափից գլուխները կորցրած զինվորների վրա։

Անցյալի մասին մտածելով՝ Հայր Մարդպետը հիշեց, որ Փառանձեմ թագուհու մայրաքաղաքից հեռանալուց և Արտագերս ամրոցին ապավինելուց հետո Արշավանիների՝ ընտիր կահույքով ու հազվագյուտ գորգերով զարդարված պալատն ամայացավ։ Դրանց մի մասը թագուհին հետը տարավ իր բարձունքներին ու ժայռերին կռթնած նոր ապաստարանը, մյուս մասն ընկավ պարսիկների ձեռքը։ Սակայն, բարեբախտաբար, արծաթեղեն ու ոսկեղեն իրերը, մետաքսեղենն ու կերպասեղենը և շատ այլ բաներ կարողացան թաքցնել Երազգավորսի` միայն թագուհուն և մի քանի սպասավորներին հայտնի ստորերկրյա գաղտնարաններում։

Եվ այն պահին, երբ նա շրջվեց նայելու լեռան՝ արևի ճառագայթներից շառագունած կատարին, նրա ուշադրությունը գրավեց մի օտարոտի երևույթ. պարսից կայազորն ամբողջ կազմով քառատրոփ սլանում էր քաղաքի՝ բազալտով սալահատակված գլխավոր փաղոցով, և հեռվից փայլփլում էին նրանց՝ բրոնզից պատրաստված սաղավարտներն ու վահանները, ձիերի՝ քամուց փռփռացող բաշերը։

Սերուժանի՝ պարսկական ոճով կահավորված սենյակներով անցնելիս,
Հայր Մարդպետի աչքով ընկան նրա՝ Պարսկաստանում կարել տված սամույրե մուշտակը և այլ իրեր։ Հրամայեց դրանք պահել պալատի՝ թագավորի աչքից հեռու գտնվող որևէ անկյունում։

Ու մինչ իշխան Կամսարականը դիմացի լեռնաստորոտների՝ ալպյան բուսականությամբ ծածկված փեշերին, կռվում էր պարսիկների՝ վայրկյան առ վայրկյան նոսրացող զորագնդերի դեմ, Բագրատունու ոտքից գլուխ զինավառ մարտիկները աշխատում էին կտրել նահանջող թշնամու ճանապարհը։

Բառակազմություն, Հայոց լեզու

Առաջադրանքներ

1.Գտնե՛լ մեկ արմատ և երկու ածանց ունեցող բառերը (բառի մեջ կարող է լինել նաև հոդակապ)։
Լուսանկարչական, տեսականորեն, գրահրատարակչական, հացթուխ,
ծովեզրյա, դարբնություն, բարեհամբույր, ատաղձագործ, մանրանկարչություն, հրուշակագործ, վերաբաշխում, գիտականորեն, անօգնական, բազմություն, տգիտություն:
2. Գտնե՛լ մեկ արմատից և մեկ ածանցից կազմված բառերը:
Հայեցակարգ, մետաղյա, բացառիկ, ասեղնագործություն, հաշվեկշիռ,
որսորդ, պողպատե, ձուլակաղապար, հնություն, ժամանակահատված,
արժեիջեցում, նվիրում, միջազգային, գունեղ, իրականություն, ընդհանրացում,
հարթակ, խտրականություն, մեղմորեն, միջնակարգ, շարժուն, ներգաղթյալ,
մենաշնորհ, միջուկ, բուսականություն։
 3. Առանձին սյունակներով դուրս գրե՛լ նախածանց,
վերջածանց, ինչպես նաև թե՛ նախածանց, թե՛ վերջածանց ունեցող բառերը։
Անհայտ, խնձորենի, անմտություն, հակաթույն, մթերային, տգեղ,
վերահաշվում, անհոգաբար, կաղնուտ, անհավատալի, միլիոնավոր, չկամ,
ցուցանակ, արտապատկեր, ենթավարպետ, գերադաս, կղզյակ, հարակից,
հայրական, ներգրավում, տրամագծորեն, անհարմար, ապաշնորհ, դժգոհություն, հավաքածու, լսարան, համատեղություն, ծիծաղելի, անթիվ, մորթեղեն, միտք։

Նախածանց — անհայտ, հակաթույն, տգեղ, վերահաշվում, անհավատալի, չկամ, արտապատկեր, երնթավարպետ, գերադաս, ներգրավում, անհարմար, ապաշնորհ, անթիվ
Վերջածանց — խնձորենի, մթերային, կաղնուտ, միլիոնավոր, ցուցանակ, կղզյակ, հայրական, տրամագծորեն, հավաքածու, լսարան, ծիծաղելի, մորթեղեն, միտք, հարակից
Նախածանց և Վերջածանց — անմտություն, անհոգաբար, դժգոհություն, համատեղություն

Բացահայտչի կետադրություն, Հայոց լեզու

Կետադրել ինքնուրույն։

Այս անգամ նրան դիմավորեց հանքերի կառավարիչը՝ Սալյանը, և առաջնորդեց այն տեղերը, որտեղ ենթադրվում էին նավթի նշաններ։

Բակի հեռավոր կողմում՝ հողե մի փոքրիկ թմբի վրա՝ երկաթյա նավթային ամբարների առջև, կանգնած էր Շուշանիկը՝ անբաժան մոխրագույն շալն ուսերին։

Անտոնինա Իվանովնան Շուշանիկի նկատմամբ զգում էր նախանձ, մի
զգացում, որին դեմ էր ամբողջ հոգով և, որպես խելացի կին, դատապարտում էր իրեն։

Նա հաճախ էր հարց տալիս իրեն, թե ինքը՝ միլիոնատիրոջ կինը, բախտավո՞ր է արդյոք, և ցավով հասկանում էր, որ, այո, ինքը՝ որպես կին, դժբախտ է, բայց երջանիկ՝ որպես մայր։

Ուրախության աղաղակ բարձրացավ, երբ դրսում երևացին օրվա անձնազոհ հերոսները՝ Զուպրովը Ռասուլր և Կարապետը։

Նա՝ այդ ապականված երիտասարդը, ստույգ մահվան գնաց՝ փրկելու
համար մի աղքատ, աննշան աղջկա։

Երբ սովորական ժամին՝ պատշգամբի ծայրին կանգնած, նայում էր հեռու-հեռու՝ դեպի երկնի անվերջ հորիզոնը, աչքերի մեջ ցոլանում էին նորահաս կնոջ հոգու երազները։

Ատոմն զգում էր, որ ինքը՝ որպես զինվոր, պիտի ենթարկվի հրամանատարին։

Իբրև զարգացած մարդ՝ նա ծանոթ էր դպրության գաղտնիքներին, որպես զորավար՝ վրեժխնդիր էր թշնամիների, հայրենիքի դավաճանների նկատմամբ։

Թվում է՝ նժույգը հպարտ էր, որ մեջքին կրում Է հայոց աշխարհի պարծանքին՝ Դավիթ-Բեկին։

Ի՞նչ լավ բան էր արել ինքը կյանքում։ Որպես զավակ՝ չէր գոհացրել
ծնողներին, որպես ամուսին՝ անտարբեր էր եղել կնոջ նկատմամբ, իբրև
հայր՝ դարձյալ չէր փայլել սիրով ու հոգատարությամբ։

Մենք՝ փրկվածներս, երկու կյանքով պիտի ապրենք՝ մեր և նահատակների, որպեսզի չամայանա հայրենիքը։

Դա Անդրեաս երեցն էր՝ երիտասարդ հոգևորականը՝ խարտիշագեղ գանգուրներով, աչքերի թախծոտ արտահայտությամբ, բարի ժպիտը դեմքին:

Քահանայապետը՝ Կայիափան, բազմել էր գորգածածկ թախտին և անթաքույց արհամարհանքով նայում էր մատնիչ Հուդային։

Վերևում՝ բլուրների լանջերին, շուրջանակի կանգնած էին հակառակորդ
բանակները, բարձր ժայռին՝ թագավորը Սավուդը, որ պատրաստվում էր դիտելու կռիվը։

Տրոհվող որոչի կետադրություն, Հայոց լեզու

Կետադրել տրոհվող որոշիչները։

Երիտասարդն իր առջև տեսավ ծանոթ միջնաբերդը՝ վերից վար ծառաստանով շրջապատված և կանաչների մեջ կորած այգին՝ ատամնավոր պարսպով ու բուրգերով գոտևորված։

Քիչ հետո երևաց Ավագ, կամ, ինչպես կոչում էին, Վաղարշապատի դառը՝ զույգ աշտարակներով և բարձր բուրգերով, որոնց վրա ծածանվում էին
պարսիր դրոշներ՝ բազմաթև արծվի զինանշանով։

Դեմ դիմաց կանգնած էր ծանոթ մի տղամարդ՝ ծանոթ ժպիտով, ժամանակի ճերմակ փոշուր սպիտակած մազերով, բայց երիտասարդական, առույգ կերվածքով ու վեհատեսիլ։

Մերթընդմերթ նավթահանքերիր լսվում էին ինչ-որ խշշյուններ, դա դեպի ամբարները հոսող նավթի ձայնն էր՝ միօրինակ ու տաղտկալի։

Բեկին մոտեցավ մելիք Թուրինջը՝ գեղջկական հագուստով, գլխաքար ու
շփոթված։

Աղոթասրահ մտան երկու քահանա, մեկը՝ տեր Սարգիսը՝ միջահասակ
նիհար մարմնով, խորամանկ աչքերով, հազիվ քառասուն տարեկան, մյուսը՝
տեր Հովսեփը՝ բարձրահասակ, սպիտակամորուս, բարի դեմքով ծերունի։

Քաղաքի սակավամարդ նրբանցքներից մեկով քայլում էր մի երիտասարդ՝ ուսերից վար թափվող, դարչնագույն զգեստով, մուգ շագանակագույն մույկերով։

Երկար քայլելուց հետո վերջապես հասան մի լեռնահովիտ՝ սառնորակ
աղբյուրներով, պաղ շնկշնկան քամիներով, թափանցիկ օդով ու երփներանգ
ծաղիկներով, և որոշերին այլևս չշարունակել ճամփան և ապրել Երկրային
այդ շքեղ դրախտում։

Շուտով Սամսոնը դառնում է խրոխտ, հաղթանդամ պատանի՝ առասպելական ուժով, հուժկու բազուկներով, խարտյաշ գանգուր մազերով և ահասարսափ է տարածում թշնամիների վրա։ Նա սիրահարվում է մի կնոջ՝ Դալիլա անունով։

Մարգագետինը՝ պճնված հիասքանչ ծաղիկներով ու թավիշ կանաչով, ընդամենը մի քանի ժամ հետո պիտի տրորվեր զինվորների ոտքերի տակ։

Գողիաթը հագել էր ամուր զրահ՝ հյուսված մետաղալարից, գլխին ուներ սաղավարտ՝ արծաթյա ատամներով, ոտքերին՝ պողպատյա սռնապաններ, ձեռքին՝ վահան և սուր։

Դա մի երիտասարդ ինժեներ էր՝ քաղաքացիական հագուստով, կարճլիկ մազերով, փարթամ մորուքով, նիհար ու արագաշարժ։

Այդ աղջիկը ամայի դաշում բուսած մի հատիկ մանուշակ է՝ հրապուրիչ, ինքն իր հեզությամբ և նուրբ բուրմունքով։

Միքայելի աչքերի առջև պատկերանում էին բանվորների վտիտ դեմքերը՝ մրոտ ու նավթոտ, մթին ու մռայլ, ինչպես նավթահորերի խորքը։

Միջերկրական ծովի ափին փռված է Ալեքսանդրիան՝ ուղղաձիգ փողոցներով, մարմարիոն պալատներով, փարթամ պուրակներով և մանավանդ աշխարհահռչակ գրադարանով, որ դեպի իրեն է ձգում հազարավոր զբոսաշրջիկների։