Սևաբերդ գյուղն այսօր, ըստ մարզպետարանի տվյալների, ունի 265 բնակիչ:

Գյուղը գտնվում է Գեղամա լեռնաշղթայի արևմտյան լանջին, Աբովյան քաղաքից 20 կմ հյուսիս-արևելք:

Բնակչությունը հիմնականում 1915թ. Արևմտյան Հայաստանից բռնագաղթված հայեր են` Մշո, Էրզրումի, Ալաշկերտի գավառներից: Նախկինում գյուղում բնակվել են թաթարներ, այսօրվա բառապաշարով՝ ադրբեջանցի, և այն կոչվել է եղել Ղարաղալա, որը նշանակում է Սևաբերդ:

Գյուղում գտնվող պատմական հուշարձանները փաստում են, որ բնակավայրը գոյություն է ունեցել ոչ թե դարեր, այլ նույնիսկ հազարամյակներ առաջ։ Եկեղեցու և գերեզմանոցի մնացորդներն էլ վկայում են միջնադարում զարգացած գյուղի ծաղկուն վիճակի մասին։ Գյուղի տարածքում պահպանվել են 3 դամբարանադաշտ՝ Ք. ա. 3-1 հազարամյակների։ 1895 թ․ գյուղում հայեր չեն բնակվել։

«Ջրվեժ» անտառապարկը հիմնվել է 1977թ. եւ ունեցել է 400,43 hա տարածք:

Անտառապարկում աճում են «Կարմիր գրքում» գրանցված հազվագյուտ եւ անհետացող 21 տեսակի բույսեր` սոսի արեւելյան, գիհի բազմապտուղ, գիհի կազակական, նշենի սովորական, 100-ից ավելի ծառաթփատեսակներ եւ պարտեզային ձեւեր` եղեւնի կովկասյան, սոճի ղրիմյան, խեժափիճի սիբիրական, թույա արեւմտյան,  300 տեսակի անոթավոր բույսեր,  եւ այլն: 

Անտառապարկից դուրս մնացած տարածքը, գտնվում է Գառնի-Երեւան խճուղու վրա: Այստեղ են աճում Հայաստանի ամենագեղեցիկ սոճիները:

Այսօր մենք այցելեցինք Արմավիրի կենդանաբանական այգի, որտեղ տեսանք շատ կենդանիների, որոնց պահանջվում է խնամք։ Նրանք շատ վատ վիճակում էին` կեղտոտ էին, շատ վատ ուտելիք և ջուր ունեին։

Արջը եկել է ռուսաստանից` կրկեսի հետ և հետ գնալուց արջի` հետ տանելու հետ խնդիրներ առաջացան։ Եվ այդպես նրան պետք է քնացնեին, սպանեին, կամ մեկին տային։ Եվ կենդանաբանական այգու տերը որոշեց նրան իր մոտ վերցնել և խնամել։ Այդպես արջը արդեն 30֊ից ավել տարի է ապրում այդ կենդանաբանական այգում։ Այդ արջը կույր է` ծերության պատճառով։ Նա սնվում է իրենց համար ոչ օգտակար ուտելիքով` եփած մսով, բանջարեղենով և այլն։

Նաև մենք այնտեղ տեսանք շատ այլ կենդանիների, որոնք խնամք են պահանջում։ Օրինակ` գայլ, քարայծ, արծիվ, առյուծ, սիրամարգ, ջայլամ, գառներ և այլն։

Մենք հասկանում ենք, որ տերը ուզում է օգնել կենդանիներին, բայց եթե չկան գումարային միջոցներ, իմ կարծիքով, պետք չէ այս ամենով զբաղվել և պետք է տանել նրանց լավ կենդանաբանական այգիներ, որտեղ նրանց մասին հոգ կտանեն։ Եթե մասնագիտացված կենտրոնը ցանկանում է օգնել այդ կենդանիներին, ապա պետք է թույլ տալ արջին և այլ կենդանիներին ստանալ նոր, ավելի լավ կյանք։ Ես համոզված եմ, որ լավ մասնագետները կկարողանան օգնել կենդանիներին` առանց կյանքը վտանգելու։

Դա եղել էր Մայիսի 26-ին: Շատ անմոռանալի էր: Այդ օրը մենք եկանք դպրոց, հավաքվեցինք և ուղևորվեցինք դեպի Գութանասար: Ճանապարհը սկզբից ցեխոտ և սղլիկ էր, քանի որ անձրև էր եկել: Մենք մինչև վերջ տրանսպորտով չմոտեցանք սարին, քանի որ շատ սղլիկ էր և տրանսպորտը չէր կարողանում այդտեղ տեղաշարժվել: Մենք ոտքով երկար ճանապարհ անցանք: Մեկ-մեկ սղում էինք և շատ խոսում էինք: Մենք նաև ճանապարհին տեսանք տարբեր օգտակար բույսեր, որոնցից մի քանիսը քաղեցինք՝ դպրոցի արտադրանքի համար: Հենց հասանք սարի հիմք և մի քիչ բարձրացանք, սկսեցինք ոտել, քանի որ արդեն շատ սոված էինք: Ինչ-որ ժամանակ հետո մենք գնացինք վերև: Քայլում էինք զիգզագաձև, որպեսզի չնկնեինք: Երբ հասանք գագաթ այնտեղ շատ գեղեցիկ էր: Կողքի ցածր գագաթում շատ ոչխարներ կային: Գագաթում նույնպես սնվեցինք և դրանից ինչ-որ ժամանակ հետո իջանք սկսեցինք ներքև իջնել: Մինչև մենք բարձրանում էինք և գագաթում էինք ցեխի մեծ մասը չորացել էր և ավելի հեշտ էր իջնելը: Իջնելուց կարող էինք մեծ արագությունով իջնել ներքև, բայց մեկ-մեկ ընկնում էին: Շատ ծիծաղալու էր: Այդպես մենք իջանք ներքև, նստեցինք տրանսպորտ և ուղևորվեցինք հետ դեպի դպրոց: Այնտեղ ճիշտ ժամանակին նստեցինք տրանսպորտ և վերադարձանք տուն:

Սա անմոռանալի ճամփորդություն էր: Աստղադիտարան մենք գնացինք մայիսի 13-ին:
Սկզբից մենք գնացինք փոքրիկ, բայց շատ օգտագործվող աստղադիտարանի մոտ: Այնտեղ մեզ ցույց տվեցին աստղը ավելի մոտիկից և աստղակույտը: Մենք պետք է նայեինք մոլորակներին, բայց եղանակի պատճառով չկարողացանք: Աստղը աստղադիտակով մի դեղնավուն կետ է՝ ծայրերում ավելի վառ դեղին և կարմիր: Աստղակույտը անզեն աչքով չէր երևում, բայց աստղադիտակով նայելով տեսանք, թե ինչքան գեղեցիկ է աստղակույտը: Այն բաղկացած էր հազարավոր մանր աստղերից և այդ ամենով ձևավորված էր գունդ: Մեզ շատ բաներ պատմեցին: Օրինակ՝ մենք կարող ենք երկնքում շատ աստղեր տեսնենք, բայց նրանք կարող են այլևս չլինել:
Մենք նաև տեսանք “Մեծ Արջ”-ին:
Հետո գնացինք մեծ աստղադիտարան: Մեզ ասեցին, որ այդտեղ ընդհանրապես հյուրերը չէին գնում, բայց մեզ տարան և նույնիսկ մտանք այդ հսկա կառույցի մոտ: Այն շատ մեծ էր և ես նունիսկ չեմ պատկերացնում, թե ինչքան երկար են սարքել այն ու թե ինչ խելացի և մտածված էր այդ ամենը: Մեծ աստղադիտակով չէինք կարող դիտում կատարել, քանի որ դա նախատեսված է լուրջ ուսումնասիրություններ կատարելու համար։
Շատ հետաքրքիր ճամփորդություն էր, թեև կարճ տևեց:

Շատ հետաքրքիր և արկածներով լի օր էր:

Նախ մենք նստեցինք մեր տրանսպորտը և ուղևորվեցինք դեպի «Էդիթ Պրինտ» հրատարակչություն: Տրանսպորտում խաղացինք տարբեր հետաքրքիր խաղեր: Երբ հասանք «Էդիթ Պրինտ» հրատարակչություն,  մեզ մի քիչ պատմեցին գրքերի, իրենց ստեղծման գործընթացի մասին, և մեզ սպասվում էր դրանք տեսնելը: Խոսելուց հետո մենք գնացինք տպարան:
Այնտեղ մարդիկ ուշադիր և կոկիկ աշխատում էին: Մեզ ցույց տվեցին, թե ինչպես են կազմը պատրաստում և կպցնում միջուկին: Կամ թե ինչպես են էջերը կտրում, հավաքում և կպցնում: Բոլոր սարքերը, որոնցով տպվում են էջերը, մեզ նույնպես ցույց տվեցին: Մեզ ամեն ինչ շատ լավ բացատրեցին: Ի դեպ, այս ամենին կողքից շատ հետաքրքիր էր նայել:Հետո մենք գնացինք մի այգի, որտեղ նստեցինք խոտերի վրա, սնվեցինք ու քննարկեցինք ամենը: Մենք մեզ նաև գնեցինք սառը թեյ, սուրճ և ուղևորվեցինք հետ՝ դպրոց:

Ահա տեսանյութը, թե ինչպես են գրքերը պատրաստում:

Ամսի 12 մենք սկսեցինք մեր ճամբորդությունը՝ դեպի Արատես: Առաջին օրը, քանի որ Արատեսում հոսանքը անջատել էին և ամբողջ ճանապարհը ձյունով փակ էր, մենք որոշեցինք մեկ օրով մնալ հյուրանոցում: Այդտեղ լավ ժամանակ անցկացրեցինք՝ խաղացինք ձյունով, սեղանի խաղեր խաղացինք, շատ խոսեցինք և այլ բաներ: Երբ արթնացանք մեզ ասեցին, որ պատրաստվենք, քանի որ գնում ենք Արատես: Մենք շատ ուրաժացանք և երբ բոլորը պատրաստ էին՝ սկսեցինք շարժվել: Ձյունը ամեն տեղ փակում էր հատակը: Երբ հասանք տեղ, մտանք մեր տնակները և դասավորվեցինք գնացինք դուրս՝ ձնով խաղալու: Այնքան զվարճալի էր: Հետո գնացինք քնելու՝ մեր քունը շատ էր տանում և մենք բոլորս շուտ քնեցինք: Արթնացանք և սկսեցինք քիչ-քիչ հավաքվել, որ գնանք հետ՝ Երևան: Մինչ այդ մենք կերանք և գնացինք այդտեղի շների մոտ: Նրանք շատ լավն են, հանգիստ և խաղասեր: Երբ հավաքվեցինք սկսեցինք շարժվել՝ դեպի Երևան: Ճանապարհին մտանք Խոր Վիրապ: Այնտեղ մտանք եկեղեցի, որտեղ կային փոսեր, որտեղ և փակված էր Գրիգոր Լուսավորիչը: Ես այդ փոսերից մեկը մտա՝ փոքրը, իսկ մեծը վախեցա: Հետո մենք սիրուն ֆոնին արտասանեցինք Չարենց և գնացինք հետ՝ տրանսպորտ և շարժվեցինք՝ դեպի Երևան: Բավականին հոգնած էինք և երկար ճանապարհ անցանք: Հասանք դպրոց և այսքանով ճամբորթությունը ավարտվեց:

On Wednesday we went to Gyumri. We went there by train and it took three hours. There we had a little house and we lived there two days. On the first day we went to handcraft shop. There handcrafts are beautiful and have high quality.

Also there are pictures that are crafted from plastic bottles.

Then we visited to churches and walked in the city. Gyumri is very beautiful city and there are a lot of old buildings.

 On the second day we went to one of their schools and met pupils. We sang with them different songs. Then we went to our house and prepared to go back to Yerevan.